Δεκέμβρης..

Τρέχω...

τρέχω να προλάβω τη σκιά,

τη σκιά που τρεμοσβήνει στο δάπεδο,

μα τώρα πια μοιάζει μικρός ο χώρος..

τρέχω να προφτάσω τις δικές μου στιγμές,

μα αγγίζω μόνο σκόνη.

Φωτιά τυλίγει τη σάρκα μου, νερό να σβήσει..

Μα είναι τόσο ζωηρή, νερό δεν φτάνει.

φέρε μου βενζίνη..και εύλεκτα υλικά..

φωτιά σάρκα και ψυχή πυροτεχνήματα..

αιχμάλωτες στην πύλη του θανάτου...